Tekla uit de stad gebannen als onoverwinbaar. 2341. Maar anderen leidden Tekla met een bruin kleed bedekt in de nabijheid van een rivier. Hier was een diepe steenput of waterbak, waarin zich in het slijk vele, afschuwelijke slangen ophielden. De beulsknechten grepen de heilige onkwetsbare maagd vast en wilden haar met het hoofd vooruit in de put ploffen, maar zij rukte zich los, maakte het teken van het kruis over de put en sprong er in; de slangen kronkelden voor haar ter zijde uit de weg. Nu trokken de beulen een sluis open en uit de naburige rivier liep de steenput vol water, maar Tekla steeg mee omhoog in rechtstaande houding en met de armen boven het water; de slangen strekten en rekten zich langs de wanden van de put en zo ver mogelijk van haar verwijderd naar omhoog. Uit vrees dat de slangen er uit konden springen en het volk aanvallen sloot men de toevloed van het water af. Maar de maagdelijke heilige bleef ongedeerd en verheerlijkte God. Men trok ze eindelijk uit de put en nogmaals bekeerden zich velen. Zij werd ook weer bij Tryfena gebracht die zich gelijkelijk bekeerde. Daar nu vele mensen, vooral jonge dochters zich bij Tekla aansloten, werd zij uit de stad gewezen, en ik zag haar in een rotsspelonk, die met graszoden bedekt was. Verscheidene vrouwen en jonge dochters vergezelden haar. Zij was geheel in een bruinachtig habijt gehuld; haar hoofd was met een kap bedekt, die ook hals en borst omvatte en vouwen maakte, wanneer zij het hoofd omwendde. De spelonk (waar zij als kluizenares in leefde) was zeer verborgen; ik heb haar in het gewest zien rondgaan op bedeltocht voor haar onderhoud (en dat van haar gezellinnen). Zij onderrichtte ook de mensen, doch vermeed opzien te baren; zij bad bij de zieken en genas hen door het opleggen der handen. Dit alles deed zij zonder vertoon van gezag of meesterachtige Fascikel 36 349