Zij waren de voorafbeelding van zulke mannen die door hun opname in de stam van Jezus naar het vlees de komst der H. Maagd en dus ook van Jezus vertraagd zouden hebben. Ook wezen zij nog op zekere onvruchtbare tijdperken die in de geschiedenis van zegen gespeend zouden zijn en ook op de minnaars die Anna afwijzen moest om met Joakim, de vader van Maria, in de echt te kunnen treden. De beschimping van Sara door een dienstmeid (Tob. 3, 7) was een soort voorspel van de beschimping en verachting der heidenen en der ongelovige, goddeloze Joden voor hun vrome tijdgenoten wegens hun verwachting van de Messias. Door deze verwachting werden zij tot vuriger en hoopvoller gebed aangedreven. Ook is Sara’s beschimping door een meid een voorafbeelding van de minachting ener dienstmeid voor de heilige moeder Anna, waarop deze zo vurig begon te bidden dat ze verhoord werd. De vis die de jonge Tobias verslinden wilde, duidt op de weerstand van de onderwereld, van de heidenen en van al wat zondig is, tegen de komst van het Heil en meteen ook op Anna’s lange onvruchtbaarheid. Het doden van de vis, het uitsnijden van zijn hart en gal, het verbranden en beroken ervan door de jonge Tobias en Sara betekenen hun overwinning op de duivel van de wellust, die haar eerste mannen verwurgd had, alsook de liefdewerken en de onthouding van Joakim en Anna, waardoor zij zich de zegen der heilige vruchtbaarheid waardig maakten. Ook zag ik hierin een diep verband met het H. Sacrament. Deze betrekking staat me nu niet meer klaar voor ogen. De gal van de vis, waardoor de oude Tobias van zijn blindheid genezen werd, wijst op de bitterheid van het lijden, waardoor de uitverkoren Joden gebracht werden tot de kennis en het bezit van het Heil; het wijst, het duidt op de komst, de intrede van het licht in de duisternis, dank zij het smartvolle lijden van Jezus vanaf zijn geboorte. Fascikel 37 362