Vele wonderen en een groot deel van de leer en de zogenaamde waarheden zouden inbreng zijn van de eerste gelovigen naar aanleiding van moeilijkheden, noden of begeerten, b.v. Sommige Oversten hadden moeite om een of meer christenen in gehoorzaamheid en toom te houden. Bij zulk een gelegenheid zou in de Evangeliën het woord ingesmokkeld kunnen zijn: “Wie U hoort, hoort Mij!” Het gezag van Petrus werd ergens niet erkend. Voor zulke tegenstanders laste men in het Evangelie in: “Ik zeg U Gij zijt Petrus en op deze steenrots zal ik mijn Kerk bouwen”. De ene vrijzinnige exegeet of theoloog ontkent de authenticiteit van dit woord, een andere van dat en worden alle ontkenningen verenigd, zo blijft om zo te zeggen niets meer over. Zo gaat het ook met de wonderen en geloofswaarheden. Wat is er reeds geleerd geworden over de Verrijzenis, de Hemelvaart, zelfs hemel en hel en vagevuur, de zonde, de moraal voor gehuwden en jeugd, ja, hoe werd reeds Jezus’ Godheid miskend? Voor dit alles is de lezing van K. Emmerick een doeltreffend tegengift. Bij haar vinden wij de Evangelieverhalen trouw weergegeven en bovendien gewoonlijk vollediger en met nieuwe verhalen aangevuld, doch alles in overeenstemming met de Evangeliën. In haar ‘Leven’ hebben wij sterk de nadruk gelegd op haar sensus catholicus, haar katholieke zin, die zij in hoge mate bezat. Dit was ook waar op het punt der openbaring. Zij voelde aan of was door God ingegeven wat orthodoxs was. Bewijze dit b.v. de dogmatische constitutie van Vaticanum II over de goddelijke Openbaring die in haar gesloten stijl o.m. zegt: “Onder alle geschriften van het Nieuw Testament munten de Evangeliën terecht uit. Ze zijn immers het voornaamste getuigenis over het leven en de leer van het vlees geworden Woord, onze Heiland. Fascikel 37 480