zwangerschap van de H. Anna, zag ik deze heilige moeder in haar
huis bij Nazareth te bed liggen slapen.
Er kwam een lichtglans boven haar en een straal daaruit
schoot neer op het midden van haar zijde, en de glans ging in
de vorm van een kleine, lichtende menselijke gedaante in haar
over.
Op hetzelfde ogenblik zag ik de heilige moeder Anna, van glans
omgeven, zich op haar legerstede oprichten. Zij was als in
vervoering en het was haar alsof haar binnenste zich opende gelijk
een tabernakel; hierin beschouwde zij nu een heel kleine,
lichtende maagd, uit wie alle Heil voor de mensen voortkomen
zou.
Ik zag dat dit het ogenblik was, waarop het Kindje Maria
(bezield werd en) zich voor de eerste maal onder haar hart
bewoog93.
93 Nu wordt nagenoeg algemeen aangenomen dat een menselijke ziel
verenigd wordt met het lichaam op het ogenblik zelf van de ontvangenis,
d.i. zodra de mannelijke kiem het vrouwelijk element heeft bevrucht.
De oude theologen daarentegen namen van de 4e tot de 17e eeuw aan dat
een zekere tijd verliep tussen de ontvangenis en bezieling of instorting van
de redelijke ziel en ook hedendaags heeft deze mening nog gezaghebbende
voorstanders, maar hoeveel tijd er verliep, houden ze voor onzeker.
***
Hier volgen de meningen van andere visionairen, geheel in
overeenstemming met het gevoelen van K.E., dat volgt uit het geval van
Maria.
-
Maria zegde tot Brigitta:
“Nadat mijn lichaam gevormd was, schiep God mijn ziel en stortte deze
in mijn lichaam en op hetzelfde ogenblik werden lichaam en ziel
gezamenlijk geheiligd. Zodra de ziel geheiligd (vrij van de erfzonde) in
het lichaam gestort was, kwam zulk een geluk over mijn moeder, dat het
met geen woorden beschreven kan worden” (Openb. I, 9).
-
In een andere gelegenheid zegde Maria nog tot Brigitta:
“Gij hebt mij terecht bij een bijenkorf vergeleken, want dit ben ik
waarachtig geweest. Immers, in mijn moeders schoot is mijn lichaam als
Fascikel 2
172
|