De inwoners die helemaal niet wisten met welke bedoeling die
soldaten in hun dorp kwamen legeren, voelden zich niet gerust;
Herodes echter was een sluwe vos: hij liet niets van zijn
oogmerken blijken en liet in het geheim verdere opsporingen doen
naar Jezus. De soldaten bleven ondertussen in die steden
gelegerd.
Dinsdag, 27 februari. –
(Het gedenken der onschuldige kinderen bekomt voor K. een
speciale genade, waardoor een onschuldig kind aan de dood van ziel
en lichaam ontrukt wordt).
In het schemerdonker van haar kamer, schrijft Brentano, viel de zieke
zieneres in de avond van deze dag in slaap, ontwaakte na enige
minuten en was met blijdschap vervuld. Zonder dat enige kennelijke
oorzaak daartoe aanleiding had gegeven, zei zij:
“God zij duizendmaal gedankt; ik kwam er nog juist bijtijds, op
het gepaste ogenblik. Wat een geluk dat ik daar was!! Het arme
kind is gered; ik bad zo vurig dat zij het wel zegenen en kussen
moest, en daarna kon zij het van zich niet meer verkrijgen het in
de modderige waterput te werpen.”
Over deze onverwachte uitlating verwonderd, vroeg de schrijver:
“Wie bedoel je?”
“Een verleid meisje; zij wilde haar pasgeboren kind verdrinken;
het is niet zeer ver van hier; ik heb dezer dagen met zulk een
aandrang tot God gebeden, dat toch geen arm onschuldig kind
zonder doopsel en zegen zou sterven; ik bad voor die intentie,
omdat nu de tijd van het jaar nadert, waarin de marteldood van de
onschuldige kinderen heeft plaats gehad; en in mijn gebed
bezwoer ik de God van liefde bij de dood van deze zijn eerste
bloedgetuigen mijn gebed te verhoren!
O, men moet de tijden van het kerkelijk jaar benuttigen; en
wanneer de roosjes in de tuin van de hemelkerk bloeien, moet
men ze plukken op aarde. God heeft mij verhoord en ik heb
Fascikel 7
726
|