Ook deze had Hij op zich genomen; ook om deze was Hij in
lijden. En dit schuldbesef verschrikte haar liefde, want haar
schuld veroorzaakte Jezus nu dat ontzettend lijden en het stortte
haar en haar liefde in een afgrond van berouw en verdriet, een
afgrond die zij noch ledigen noch vullen kon. Dan verhief zich
weer haar ziel en vloog in smachtende, verlangende liefde tot haar
Heer en Meester, en dan zag haar geest Hem gruwzaam,
verschrikkelijk mishandeld. Zo was haar ziel door die
ontroeringen als verscheurd, als heen en weer geslingerd tussen
haar liefde, haar berouw, haar dankbaarheid en het besef van de
ondankbaarheid van haar volk jegens zijn Verlosser! En al die
aandoeningen kwamen tot uitdrukking in haar houdingen, in haar
woorden, handelingen en bewegingen.
Joannes evenwel beminde en leed in stilte en leidde de Moeder
van zijn goddelijke Meester, die hem het eerst bemind had en nu
voor hem leed, voor de eerste maal als ter inwijding van de
kruisweg-oefening der Kerk, in het spoor van Jezus’ bloedige
voetstappen, en hij beschouwde ondertussen toekomstige dingen.
Pilatus en zijn echtgenote (Mt. 27, 19).
1865.
Terwijl men Jezus naar Herodes leidde en Hem daar de
smadelijkste verguizingen aandeed, zag ik Pilatus tot zijn vrouw
gaan, die Klaudia Prokla heet. Zij kwamen in een lusthuisje of
prieel tezamen op een tuinterras (terras tot tuin ingericht), achter
het paleis van Pilatus. Klaudia was zeer ontsteld en ontroerd. Zij
was een flink opgewassen en mooie vrouw, doch bleek. Zij droeg
een sluier die van achteren neerhing, maar toch was haar haar
zichtbaar. Het was om haar hoofd gewonden en men zag er enige
sieraden in blinken. Zij droeg ook sieraden aan haar oren en hals,
doch vooral op de borst viel een soort slot of schild of sluitspeld
op, die haar lang en vouwenrijk kleed ophield.
Fascikel 30
313
|