Moeder van God mee vermengen; deze was hun nochtans een
absolute onbekendheid.
Hun godin Derketo noemden zij ook de koningin van de hemel;
zij spraken over haar alsof zij alle wijsheid en genot op de aarde
gebracht had, maar dat haar aanhangers haar vervolgens niet meer
teruggekend hadden, dat zij alles had voorzegd, ook dat zij in het
water zou nederdalen en als een vis weerkeren, en daarna eeuwig
met hen blijven. Dit is ook, beweerden zij, zo geschied, enz.
Haar dochter die zij in de heilige dienst ontvangen had, was
Semiramis, die de wijze en almachtige koningin van Babylon
werd, zoals zij deze kwalificeerden.
Eigenaardig genoeg, terwijl zij spraken, zag ik de hele
geschiedenis van die godinnen, hun oorsprong en hun leven, en
vandaar dat ik in dat visioen gedurig in een groot ongeduld
verkeerde om die wijsgeren hun grove dwalingen onder het oog te
brengen. Het leek me een echte stommiteit van hun kant die
valsheden niet handtastelijk aan te voelen en ik dacht gedurig:
“Het is toch zo eenvoudig, zo klaar; ik zal het hun eens duidelijk
gaan maken.” Maar daarna sprak ik weer bij mezelf: “Moei er u
niet mee; die geleerde mannen moeten het toch uit zichzelf
begrijpen en inzien.” (zoniet, ze kunnen het weten!).
En zo kwelde ik mijzelf gedurende dit gesprek meerdere uren
lang, en nu weet ik er zo weinig behoorlijk van te vertellen.
1273.
Jezus toonde hun klaar al hun dwalingen en
dwaasheden aan. Hij verhaalde hun de geschiedenis
van de schepping, van Adam en Eva, van hun val in
de zonde, van Kaïn en Abel, van de kinderen van
Noë, van de Babylonische torenbouw, van de
afscheiding van de bozen en de aangroei van hun
steeds groter goddeloosheid, en hoe zij, om de band
met God, van wie zij afgevallen waren, te herstellen,
allerlei goden uitgevonden hadden, maar door de
Fascikel 25
2466
|