Herodes heeft er kopermijnen in pacht gehad. Er waren er op meerdere
plaatsen van het eiland. Katarina spreekt van de kopermijnen bij Chytrus
en het koper wordt tot heden toe op het eiland ontgonnen.
-
Misschien heeft het eiland er zijn naam aan te danken, is hierboven
gezegd. In acht genomen dat de ‘C’ in het woord Cyprus de waarde
heeft van een ‘K’ zowel in het Latijn als het Grieks, begrijpt men hoe
Koper en Kuper (Kupros) hetzelfde woord zijn.
-
Toch menen anderen dat de aan Cyprus specifiek eigen Cyprusbloem,
de Hennaplant, in het Hebreeuws Kofer, Koper, Kuper, aan het eiland
zijn naam gegeven heeft.
-
En weer anderen menen dat Cyprus zijn naam kan gegeven hebben
aan dit metaal, aan die plant die men daar zo overvloedig vond. Zelfs
zou het koper eerst op Cyprus zijn ontdekt.
Om die overvloed en rijkdom heette het eiland ook ‘Makaria’, d.i.
‘gelukkig land’. Dit bleef zo, buiten beschouwing gelaten de tijd dat de
Mohammedanen er de heersers waren, tot het einde van de
heerschappij der Venetianen (1571).
Met de Turken deed de armoede er haar intrede.
Na de overname van het bestuur door de Engelsen, kwam verbetering in
de toestand. Nieuwe bossen werden aangelegd; de besproeiing van de
Messariavlakte verbeterd en men won er weer rijkelijk olie, gezochte
wijn en graan, katoen of boomwol, bouwhout, terpentijn,
oranjeappelen, wol en zijde.
Aan het einde van hun heerschappij bleef nog onzeglijk veel te doen.
Nog wachten grote stukken braak land op bewerking, vele bergen op
bebossing, verwaarloosde waterleidingen op herstelling, moerassige
gronden, die door hun uitwasemingen de omgeving ongezond maken
op drainering en drooglegging. Buiten deze plaatsen en sommige
districten bij de kusten is het klimaat van Cyprus gezond.
In 59 vóór Christus maakten de Romeinen zich van Cyprus meester
onder voorwendsel dat de Egyptische koning de zeerovers begunstigde.
Hun landvoogd resideerde te Pafos.
Paulus bekeerde er de proconsul Sergius.
Fascikel 25
2492
|