Zij hield de volgende nacht deze relikwie bij zich en vertelde ‘s
anderendaags aan de Pelgrim:
Dit is een gebeente van Maria van Kleofas; zij is mij duidelijker
dan ooit verschenen en heeft me gezegd: Dit is gebeente van mijn
beenderen. Hierbij zag ik opnieuw dat Anna en Joakim in het
begin van hun huwelijk, een twintigtal jaren vóór de geboorte van
de allerheiligste Maagd, een dochter hadden, die Maria Heli
heette en het kind der Belofte niet was; het had dus een
teleurstelling voor hen betekend. Zij lieten het kind (enige jaren)
bij zijn grootouders in Sefforis en begonnen bij Nazareth (4 km
ten noordwesten van Nazareth) een nieuw leven van
boetvaardigheid en afzondering.
Ook Anna zelf is een kind geweest, dat na lange onvruchtbaarheid
van haar ouders, door veel gebeden van de hemel bekomen werd.
Haar geboorte werd door de Essenen aan haar moeder voorspeld
en beloofd. In haar vierde jaar werd zij aan de tempelschool
toevertrouwd. Ik zag haar daarna thuis terug, waar zij, na de dood
van haar moeder, voor haar vader de huishouding bestuurde.
In het huis was een zoontje van haar zuster, met name Eliud. Het
werd door Anna opgevoed en later is het de man geworden van de
weduwe van Naïm. Anna had 6 dingers, die zij, volgens de
profetische aanwijzingen van de oude Essenen, allen moest
afdanken om Joakim te trouwen, die de vader van Maria moest
worden.
2231.
Anna was bij haar huwelijk ongeveer twintig jaar oud; haar
zuster, de moeder van de voormelde Eliud, was wel 18 jaren
ouder.
De eerste dochter die Anna baarde, was een teleurstelling voor
haar: het kind had niet de aangekondigde tekenen der
uitverkiezing en was dus niet het kind der Belofte. Anna had
bovendien ontijdig gebaard en dit bracht haar in grote kommer,
want zij hield dit voor een goddelijke straf. Immers, één van haar
dienstmeiden had een grove misslag (= misstap, fout) begaan en
Fascikel 35
120
|