In het derde boek van zijn homilieën (adversus sectas) zegt hij:
“Het is de algemene leer, zoals het de onveranderlijke mening en
overlevering der Jeruzalemse kerk is geweest, dat de H. Anna 3
huwelijken aangegaan heeft.”
Hij prijst deze 3 huwelijken als gesloten onder aandrijving van de
H. Geest en roemt Anna’s vruchtbaarheid met deze woorden:
“O edele wortel, o heilig geslacht;
o goede boom, die zo vele en zo goede vruchten gedragen heeft.”
De tegenovergestelde mening noemt hij een aanmatiging tegen de
algemene Kerk, de universalis ecclesia, tegen het algemeen
gevoelen der H. Kerk. Hij kent er slechts drie, zegt hij, die deze
eenstemmige overtuiging van de gehele christenheid moedwillig
(proterve) hebben tegengesproken en hij voegt eraan toe dat één
van hen de genade bekomen heeft zijn woord te herroepen en tot
de katholieke Kerk terug te keren.
En hij besluit: “Te beweren dat de H. Anna maar eens getrouwd is
geweest, staat bijna gelijk met geloof te hechten aan nieuwe,
onhoudbare meningen tegen de Kerk!”
***
Met niet minder strengheid dan Joannes Eck spraken ook in zijn
tijd de andere voorstanders van de 3 huwelijken en zij noemden
de ontkenning ervan: een dwaalmening radicaal in strijd met het
algemeen gevoelen van de Kerk (opinio erronea et communi
ecclesiae traditioni adversans).
Men moet er zich dus niet over verwonderen dat, ten overstaan
van deze algemene en vaste overtuiging, de tegenstanders er zich
slechts matig tegen te weer stelden.
Zo zegt b.v. Salmeron:
“Quamquam haec sententia pervulgata sit en multorum
scriptorum, maxime recentiorum, testimoniis confirmata,
NONNULLIS tamen catholicis de fide suspecta habita est et
parum honorifica aut conveniens sanctitati Annae aut dignitati
Mariae Virginis, ejus filiae, aut denique ipsi Christo.”
Fascikel 35
135
|